اسلب وافل ساختاری است که در بالای آن قرار دارد و شامل سیستم شبکه ای در سطح پایین است. اسلب بالا معمولا نازک است و خطوط شبکه پایین به طور کلی دال ها هستند که عمق یکنواختی دارند. دهانه وافل دارای دو جهت تقویت شده است.
ویژگی های اسلب وافل:
منبع:گنبد فیروزه
۱-محاسبات بار مرده سقف یوبوت (با ضخامت ۳۰ سانتی متر) به شرح زیر است:
۰٫۶*۰٫۶*۰٫۳ = ۰٫۱۰۸ m3 حجم کل
۰٫۵۲*۰٫۵۲*۰٫۱۶ = ۰٫۰۴۳ m3 حجم یوبوت
۰٫۱۰۸-۰٫۰۴۳ = ۰٫۰۶۵ m3 حجم بتن
۰٫۰۶۵ / (۰٫۶*۰٫۶) = ۰٫۱۸ m3/ m2
۰٫۱۸*۲۴۵۰ = ۴۴۱ kg/m2 مجوف وزن یک مترمربع سقف
با توجه به محاسبات فوق، وزن بتن مصرفی سقف یوبوت به صورت تئوری برای سقف ۳۰cm ، ۴۴۱ kg/m2 می باشد که معادل ۴۰ درصد کاهش وزن می باشد.
اما طبق وحدت رویه تهران حداکثر کاهش وزن سقف در قسمت های مجوف ( با توجه به اینکه وزن نواحی توپر به صورت جداگانه اعمال شده است) به میزان ۳۰ درصد مجاز است. لذا بار کل سقف ۷۰۰ لحاظ شده که ۱۸۰ کیلوگرم آن بار کف سازی بوده و ۵۲۰ کیلوگرم آن وزن بتن مصرفی سقف درمحاسبات لحاظ شده که معادل ۲۹ درصد سبک سازی می باشد.
۱- افزایش تعداد طبقات به واسطه امکان کاهش ارتفاع طبقات با حفظ ارتفاع مفید.
۲- اجرای دهانه های بلند، افزایش انعطاف پذیری طراحی معماری.
۳- کاهش ضخامت دال برای دهانه های بلند نسبت به سایر سیستم های اجرای سقف.
۴- حذف تمام یا اکثر آویزهای تیر زیر سقف.
۵- حذف ستون های مزاحم در معماری.
۶- کاهش ارتعاش پذیری و افزایش رفتار آکوست
برای تعیین تعداد یوبوت مصرفی اگر فرض بر طول و عرض ۵۲در ۵۲ سانت قالب یوبوت و فاصله بین قالب ها ۱۰ تا ۱۲ سانت باشد، معمولا برخی افراد با یک حساب کلی فرض میکنند در هرمتر مربع ۳الی ۴ یوبوت مصرف میشود.
اما در حقیقت این محاسبه اشتباه است چون در سقف های سقف در فواصل مشخصی از لبه ی دال ها، تیرها، گوشه های ستون ها و دیوار برشی ها و… قالب های یوبوت جهت استفاده از تمام ظرفیت برشی مقطع بتنی توپر گذاشته نمیشود.
در این صورت با احتساب بازشو ها و نواحی ذکر شده در فوق تعداد یوبوت مصرفی به شدت کاهش می یابد به نحوی که در نمونه پلان های چیدمان یوبوت گذاری زیر نشان داده شده بسته به مستطیلی یا ذوزنقه ای یا … بودن پلان پروژه تعداد یوبوت متغییر است.
همچنین حذف یا عدم حذف تیرهای میانی در تعداد یوبوت مصرفی موثر است.
تعداد قالب یوبوت در هر متر مربع را به این صورت می توان تعیین کرد که تعداد قالب یوبوت مصرفی (که در نقشه های سازه طراحی شده موجود است) بایستی بر متراژ زیربنای پروژه تقسیم شود.
پس از چندین سال تحقیق و برر
سی نیازهای فنی و اقتصادی جامعه عمرانی کشور، این نوع سیستم به سقف های مورد استفاده در ساخت و سازهای مورد استفاده اضافه شد. سقف یک طرفه از نوع سقف های مدرن سازی روش متداول در حال اجرا می باشد که بدون برهم زدن ابزار و روش های موجود و تحمیل هزینه های سنگین با اصلاح الگوی مصرف مصالح و روش اجرا از دفن مصالح گران مانند تیرآهن، میلگرد، بتن، سفال، پلی استایرن(فوم) و پرت مصالح و منابع ملی جلوگیری می کند.